مکانیکی

به نام خدا 

من و سحر دیدگاه های سیاسی متفاوتی با هم داریم. 

هر سری هم می شینیم و هر کدوم از دید خودمون یه قضیه ای رو نقد می کنیم. 

نتیجه اش این می شه که دیدمون بازتر می شه. 

قرار نیست من سحر رو قانع کنم یا این که سحر منو قانع کنه. 

او تو دنیای خودش هست و من تو دنیای خودم. 

ما فقط می تونیم نظر خودمون رو بیان کنیم و تو ذهنمون هر چیزی که درست تر بود، اون رو قبول کنیم. 

من برای این که در مورد بعضی مسائل به یه فهم عمیقی برسم، بهای سنگینی دادم... بهایی به اندازه ۳ سال از عمر گرانبهام... 

خوابگاه هم جای جالبی هست ... 

دارم مکانیکی می خونم. 

فلزات هم مثل ما آدما گاهی اوقات در اثر فشار سخت می شن 

بعضی اوقات تغییر شکل می دن 

گاهی اوقات مقاوم تر گاهی اوقات نرم تر 

بعضا حتی دچار شکست مکانیکی می شن. بعضیاشون ترک برمی دارن و بعدا آسیب پذیر می شن... 

شما درون خودتون تا چه حد عناصر آلیاژی دارید؟ 

کربن وجود شما چه قدر هست؟ 

تو چه دمایی آستنیته شدید؟ 

آستانه حد تحمل تغییر شکل و شکست شما چه قدره؟ 

برچسب‌ها: مکانیکی؛ در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد...