زلزله تهران... !!!

به نام خدا 

تا از زلزله دوباره حرف زدیم، قلبم درد گرفت... 

مجبور شدم جوری بخوابم قلبم به زمین نزدیک باشه و نفس عمیق بکشم دوباره برگردم به حالت قبل ... 

خدایا کمکم کن... 

حس می کنم قلبم دیگه داره زیادی فشار میاره... 

حتی دیگه گوشی هم نمی تونم به دست بگیرم... 

کلی کار دارم هیچ کدوم رو انجام ندادم و فردا هم کلی کلاس دارم. 

البته زیاد نیست کلاسام... 

ولی یه چیزی که هست اینه که دارم می پوکم از درون... 

دوستان وبلاگی عزیز مخصوصا نگار و دختر مهر و انار سرخ... می خونمتون ولی نمی تونم نظر بذارم فعلا... 

تو سوییت به لرزه نگار معروف شدم. 

گویا اولین فردی هستم که زلزله رو تشخیص داده و پس لرزه ها رو هم فقط من فهمیدم. 

این الآن خوبه یا بد؟ 

نمی دونم. 

فقط می دونم که نباید قلبم آسیب ببینه. یادم باشه آسپرین بگیرم. 

با یه لرزشی دارم این رو می نویسم... چرا آخه اینجوریم؟ قلبم که سالمه پس این درد چیه؟ 

خدایا قلبم اگه ناسالم باشه طوری نیست. 

دلم رو حفظ کن. 

ممنون. 

برچسب‌ها: زلزله, تهران, خدا در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد...